Elena zamknęła dom na cztery spusty. Biegła do swojego pokoju, aby zamknąć okna, gdy zauważyła na swoim łóżku Dina. Dziewczyna zaczęła się cofać, miała zamiar krzyknąć, ale Din szybko przewidział:

- Eleno proszę nie bój się mnie. Wszystko ci wytłumaczę. Odpowiem na każde twoje pytanie. A potem gdy nadal będziesz chciała odejdę i nigdy mnie  już więcej nie zobaczysz.

- Skąd mogę mieć pewność, że mnie nie skrzywdzisz?- zapytała przerażona

- Bo nie żywię się ludzką krwią.

- Zabijasz zwierzęta, tak jak widziałam w lesie- to nie było pytanie, mimo tego Din  odpowiedział:

- Lepsze to niż ludzi prawda?

Din opowiedział Elenie wszystko o sobie. Między innymi to jakie ma zdolności, ile ma lat, jak to się stało, że jest wampirem.

- Czy Damon też jest….- Elenie nie mogło słowo wampir przejść przez gardło

-wampirem?- dokończył za nią Din. Tak, tylko, że on żywi  się ludzką krwią. Mój brat jest niebezpieczny , dlatego uważaj na niego proszę. Naszyjnik, który ci dałem  zawiera werbenę, która uniemożliwia wampirowi zahipnotyzowanie cię. Więc nie zdejmuj go po żadnym pozorem.

Elena zapomniała już o tym naszyjniku, gdyby nie już dawno wylądowałby w śmieciach.

- Obiecałem, że zniknę z twojego życia raz na zawsze. Chcę tylko, żebyś wiedziała, że odmieniłaś moje życie. Kocham cię.

Po chwili dodał ze smutkiem :

- Żegnaj Eleno

- Zaczekaj- powiedziała Elena ,takim tonem jakby mówiąc to wyczerpała wszystkie swoje siły. Było to dla niej trudne, ale musiała to powiedzieć:

- Bez względu na to kim jesteś, sprawiłeś, że po raz  pierwszy od śmierci rodziców, zaczęłam się uśmiechać. Potrzebuję  trochę czasu, żeby to wszystko przemyśleć. Nic nie mogę obiecać.

- Rozumiem. Dam ci go tyle ile tylko potrzebujesz.

- Mam ostatnie pytanie

- Pytaj o co tylko chcesz- odpowiedział Din.

- Dlaczego nienawidzicie się?

Din doskonale wiedział o kogo chodzi, ale przez chwilę nic nie mówił.

- Ty i twój brat- powiedziała Elena.

-Mówiłem ci już kto nas przemienił.

- Katherine. Tak mówiłeś- choć to nie było pytanie Elena odpowiedziała, bo nie chciała, żeby było słychać jak szybko bije jej serce.

- Nie powiedziałem ci, że obaj zakochaliśmy się w niej. Ona z nami pogrywała. Na końcu przemieniła nas obu. To pierwszy powód dla którego Chuck mnie nienawidzi.

- Co stało się z nią?

- Umarła- to drugi powód.

- Zabiłeś ją?

- Nie tylko zaufałem ojcu po czym zabił ją.

Eleno – z dołu słychać było krzyki cioci Judy.

Ciocia wróc… - Elena nie zdążyła dokończyć zdania, bo Dina już nie było.

Minął tydzień a dziewczyna nie wiedziała co robić a nawet co myśleć.Od ostatniej rozmowy z Dinem nie pisała w swoim pamiętniku, bo nie wiedziała co.